Van der Plas: ‘En het Nazifront Zeeland is opgerold. Stond gisteren op Teletekst.’
Snijders: ‘Ja, maar dat is niet van ons. Nazifront Zeeland? Ja, dat ga je krijgen natuurlijk. Dat zijn allemaal dingen die gebeuren, omdat zij vinden dat wij niet genoeg doen. Maar wij kunnen ook nog niks doen. Maar dat zijn natuurlijk allemaal jongens die - als wij straks aan de macht zijn of als we in ieder geval tien, vijftien zetels hebben - van harte welkom bij ons zijn.’
‘Natuurlijk!’ zegt Van der Plas.
Je ziet in dat artikel heel duidelijk hoe er binnen de partij wordt gepraat versus hoe er buiten de partij wordt gepraat, met expliciete instructies van Janmaat om naar de pers niet over huidskleur te praten, terwijl dat binnenskamers continue gebeurd.
‘s Middags hoort Van der Plas dan eindelijk dat de CD ook in Almelo en Enschede aan de gemeenteraadsverkiezingen meedoet. Hij oogt opgelucht.
Welke regels zijn voor gemeenteraadskandidaten van de Centrumdemocraten belangrijk in de omgang met journalisten? Janmaat dicteert, op vrijdagavond 21 januari 1994 tijdens een voorlichtingsbijeenkomst in de Thorbecke zaal van het Tweede-Kamergebouw, de twee belangrijkste.
Regel een: 'We praten niet over de huidskleur van mensen.’
Regel twee: ‘We praten niet over kenmerken die voor een hele bevolkingsgroep gelden. Behalve dat het wetenschappelijk bewijs daarvoor moeilijk is te leveren, kan het de indruk wekken - als de genoemde kenmerken niet positief zijn - dat de CD discrimineert. Positief discrimineren mag wel. Wij mogen bijvoorbeeld wel zeggen dat Surinamers super-intelligent zijn. Maar als wij zeggen dat Surinamers geen moeite doen om een baan te vinden, staat dat morgen groot in de krant.’
De aanwezige leden knikken vol begrip.